Jozef

( Jozef 1 )

Een paar dagen geleden ben ik,de sommelier in het paleis van de koning,in de gevangenis gegooid.
Samen met de banketbakker word ik beschuldigd van een ernstig vergrijp.
Wat die misdaad is,ik weet het echt niet!
Nee,serieus…
De cipier zegt dat iedereen dat hier roept:”ik ben onschuldig,ik heb niets gedaan!”
Hoe kan ik nou duidelijk maken dat ik de enige ben die hier de waarheid spreekt?
Ik ben onschuldig!

In de gevangenis zijn we door de cipier toegewezen aan een jonge man.
Hij is,net als wij,ook een gevangene,maar heeft blijkbaar een streepje voor op alle anderen.
Deze knap uitziende Hebreeër zit niet,net als alle anderen,geboeid in zijn cel,maar voert allerlei klusjes uit.
Met een vriendelijkheid,die nou niet echt vanzelfsprekend is in deze omgeving,komt hij ons af en toe vragen hoe het met ons gaat.
Ja,wat denk je zelf?
Wat moet je antwoorden als je diep wanhopig bent omdat je onschuldig vast gezet wordt?
Het onrecht wat me is aangedaan,vreet me haast op vanbinnen.

Gisteren heb ik mijn woede er naar hem uitgegooid.
Hij luisterde met een oprecht hart naar mijn boze radeloosheid.
Daarna vroeg hij me:”wat is je pijn?”
Pijn?
Ik ben woedend!
Ik ben verschrikkelijk woedend!
Er is me onrecht aangedaan,en ik wil in mijn gelijk gesteld worden!

Jozef,want zo heet hij,vroeg me of hij me zegenen mocht.
Nou,daar heb ik nog nooit van gehoord.
Zegenen?
Ik ben van niemand afhankelijk hoor…
Ik wil mijn recht,mijn gelijk,mijn onschuld bewijzen,dat wil ik!

Hij vertelde me zijn eigen verhaal,hoe hij hier zelf belandt is.
Ik kan het me niet meer helemaal herinneren,maar het schijnt dat hij het één na jongste kind is,uit een enorm groot gezin.
Éen zusje,en heel veel broers,waarvan hij dus net niet de Benjamin is.
Hij moest erg huilen toen hij het over zijn vader had,omdat,zo zei hij, hij het lievelingetje van zijn vader was.
Voor zijn verjaardag had hij daarom een prachtige jas gekregen.
Een jas met alle kleuren van de regenboog in de stof verweven ,waar Jozef erg tots op was.
Hij vertelde ook nog dat hij een paar keer heel bijzondere dromen had gedroomd,en dat zijn broers hem daar vreselijk om uitgelachen hadden.
Hij zal het wel erg bont gemaakt hebben met zijn opschepperij,want zijn vader snoerde hem ook de mond,terwijl hij notabene het lievelingetje was thuis!

Op een keer hebben zijn broers hem uit jaloezie te pakken genomen,en hem verkocht aan een stel rondreizende buitenlanders.
In Egypte aangekomen,werd hij als slaaf verkocht aan een rijke beurshandelaar,die hem aanstelde als huismeester over zijn prachtige huis.
Toen zijn baas een paar dagen weg moest vertrouwde hij zijn huishouding toe aan Jozef.
De vrouw des huizes probeerde hem toen te verleiden,ze had al lang een oogje op hem laten vallen.
Maar Jozef rende de kamer uit,waarna de vrouw wraak op hem nam,en het verhaal precies andersom aan haar man vertelde.
Ze zei dat Jozef haar geprobeerd had te verkrachten..
Typisch een gevalletje #metoo waarvan ik niet weet wat waar is.
Ik was er niet bij toch…?
Zelf zit ik hier onschuldig,en dat is voor mij nu even genoeg onrecht te verwerken.
En die Jozef moet zijn eigen zaakjes maar oplossen hoor.
Hij zegt dat hij gelooft in de God van zijn overgrootvader,zijn opa en zijn vader,dus raad ik hem aan veel te bidden tot zijn god…
Zelf heb ik er niet zo’n vertrouwen in,in welke god dan ook!
Ik geloof alleen wat ik zie.
En ik zie 3 muurtjes met een zwaar hek ervoor.

Vannacht heb ik gedroomd,ik ben totaal de kluts kwijt.
Mijn intuïtie zegt me dat deze droom profetisch is,maar dat woord alleen al…
“Profetisch”
Ik hou niet van mysterie en zweverigheid.
Alleen,mijn collega,de banketbakker,heeft ook gedroomd!
Dat moet wel bijzondere betekenis hebben toch?

Ik droomde dat ik weer in het paleis was,en voor de koning een verfrissende glas wijn inschonk,dat hij gretig leeg dronk.
De banketbakker doomde dat hij een mand met heerlijke banketstaven naar de koning bracht.
Maar aangekomen bij het paleis was de mand leeg gepikt door de vogels.
Die dachten waarschijnlijk dat het een vroeg Sinterklaasfeestje was voor hun!
Nu zitten wij hier behoorlijk depressief met ons hoofd tussen de knieën.

Jozef zal ons zo wel iets te eten brengen,misschien dat hij een beetje licht op deze dromen kan laten schijnen.
Zijn broers noemden hem immers spottend de meesterdromer?

“Hé,Jozef…,we zitten in de put”
Dûh…wie niet hier?

Jozef vraagt ons belangstellend of hij iets voor ons betekenen kan.
Aangemoedigd vertellen we hem onze droom,waarna hij zegt dat deze dromen door God gegeven zijn.
“Tja…dat hoef ik niet echt te weten,vertel ons asjeblieft de betekenis.
Dat is het enige wat nu belangrijk is Jozef!
Meer wil ik niet,ik ben mijn eigen god.
Geen poespas verder,geen poppenkast!”

Jozef verteld mij iets wonderbaarlijks:over 3 dagen ben ik vrij en gebeurt wat ik gedroomd heb.
Dan schenk ik het glas wijn weer in voor de koning.
Tja,logisch natuurlijk,ik ben onschuldig!

Het raakt me niet zo dat mijn collega,de banketbakker een heel andere uitleg krijgt van zijn droom.
Jozef verteld hem namelijk dat hij over 3 dagen op het schavot onthoofd wordt.
Het zal wel “dikke bult,eigen schuld” zijn!
Ik zelf word in ere hersteld,dat is wat telt.

En nu sta ik hier weer in de troonzaal.
Ik heb de kostbaarste fles wijn uit de kelder gehaald en schenk uit mijn karaf het glas in voor de koning.
Niemand hoeft te weten dat ik stiekem zelf al een beker vol van deze wijn achterover heb gegooid!
Dat heb ik,vind ikzelf,verdiend.
Buiten joelde ondertussen het gepeupel toen de banketbakker naar het schavot werd gebracht.
“Op mijn vrijheid”

Jozef,de meesterdromer vroeg me nog of ik zijn verhaal aan de koning wilde vertellen,omdat hij hoopt dat hij dan ook vrij komt.
Hij huilde dikke tranen van heimwee naar zijn vader.
Maar ach,waar rook is,is vuur,denk ik maar.
De enige waarvan ik zeker weet dat die onschuldig in de gevangenis zat,ben ik zelf in eigen persoon!
Ik bemoei me er verder niet mee.
Laat zijn God het maar oplossen voor hem…