Zwaan kleef aan!

2 x per jaar kwam de tandartsbus bij de School met de Bijbel waar ik als kind les kreeg.
Voor mij was dit een martelkamer vol martelwerktuig.
Wat had ik een angst voor de tandarts.
Hysterisch van angst was ik.
Bevend en mijn keel dicht geknepen wachtte ik op mijn beurt.
Mijn angst kwam voort uit een al bij de eerst doorkomende melktandjes slecht gebit.
Blijkbaar had ik in moeders buik te weinig meegekregen op dat vlak.

Maar, op een onvermijdbare dag, oh help, het was mijn beurt om naar de tandarts te gaan.
Met lood im mijn schoenen stond ik op van mijn schoolbankje.

Nu woonde vlak bij school een tante van mij.
Tante Zwaan.
Ze was een Zwaan-kleef-aan-Zwaan
Iedereen was welkom,met een hartelijkheid die mijn hunkerend naar liefde hartje verwarmde.
Uit school ging ik vaak eerst even langs bij tante Zwaan.
Ze verwachtte me, op tafel een pot thee en kaakjes.
“Bin je doar mun lekkeretjen” klonk haar lieve blije stem.
Ja,dit was mijn lievelingstante.

Ik was dus opgeroepen naar de tandartsbus te komen,maar niemand wist dat ik een plan had….tante Zwaan!
Tante Zwaan was mijn escape.
Zodra de schooldeur achter me dicht klapte,rende ik in blinde paniek naar mijn allerliefste tante.
“Kom gauw hier lieverdje” zei ze dan en verstopte me onder de trap.
Het was natuurlijk uitstel van executie…

Ik denk nog vaak aan tante Zwaan.
Nu begrijp ik pas dat ze een zwaar leven had.
Maar haar warme persoonlijkheid heeft een kostbare herinnering achter gelaten.
Wat was dat nou met tante Zwaan?
Hoe komt het dat vooral zij zo’n warme indruk is in mijn ziel?

Ik denk omdat dat ze, ondanks haar verdriet en pijn, de afwijzing en eenzaamheid, zichzelf bleef.
Niet verbitterd,gewoon een blij mens die wist dat de Here haar lief had.
In haar en om haar heen zag ik onbewust de aantrekkingskracht van de glans van Jezus.
Daardoor zag ze mij staan in mijn eenzaamheid.
Omdat ze zelf wist hoe diep afwijzing en daardoor geisoleerd te raken, betekende.
Omdat ze zelf wist dat alleen Hij nodig is, alleen Hij!

Tante Zwaan, bleef tante Zwaan.
Hartelijk, lief en open.
Ze is een kostbare glanzende parel aan mijn ketting van mooie herinneringen.

In mijn nieuwe leven,in een onbekende zeer verfrissende omgeving,moest ik ook eerst uit mijn beschermende ik-gevangenis komen.
Wat een zegen,dat er in mijn kring mensen waren die me respecteerden toen ik nog in mijn gevangenis bivakkeerde, en me aanmoedigden eruit te komen.
Het deurtje staat namelijk gewoon open.
De sleutel zit in je eigen gedachten.
Het was veilig!

Een dubbele zegen is het om uit je eigen gevangenis in die van Jezus te stappen.
Omdat dit een ruimte waar de slingers voor je worden opgehangen, en je verre van alleen bent.
Daar ontmoet je steeds meer Jezus-mensen,die met jou een “Samen” vormen.
Het is een ongekende vrijheid in die gevangenis.
Een vrijheid zoals vogels gebonden zijn aan het luchtruim.
Een vrijheid zoals vissen gebonden zijn aan het water van de zee.

Ik geloof dat de glans die me aantrok in tante Zwaan, ook op mij,in mij en om me heen is, alleen maar omdat Hij in mij woont!
Ik bid voor anderen een “tante Zwaan” te zijn.

Ik geloof dat ieder die ín Hem is,deze glans heeft.
Je kunt het sturen,dat geloof ik ook.
De intimiteit met Hem vergroot Zijn glans op je, en in je.
Deze glans verkondigt zonder woorden aan je omgeving dat God goed is!

Deze glans heeft grote aantrekkingskracht voor de mensen om je heen, en maakt je tot een blijde jubel rechtstreeks uit de hemel.
Aan jou wordt gezien dat Vader God genade wil bewijzen aan ieder die dat wil.
Lees het maar in o.a. Numeri 6:22-27 en in Psalm 67.
Aan Hem zal het niet liggen,Hij geeft overvloedig zonder weerga, en rust je toe een Jezus-Zwaan te zijn.

Een blijde menigte Zwanen zijn we!
Kom, kleef aan, Zwaan…