Stofdoek

Laatst las ik hoe een adelaar een slang de baas is.
Hij haalt de slang uit zijn eigen omgeving, de grond, en neemt hem mee naar het luchtruim.
Bungelend in de lucht is de slang een weerloze prooi, omdat hij in de snavel van de adelaar geen enkel houvast mee heeft.
De adelaar heeft hém vast, en brengt hem waar hijzelf als adelaar heer en meester is, het luchtruim.

Door zijn dood aan het kruis en daarna de opstanding uit het graf, heeft Jezus de slang de kop vermorzelt.
Zijn macht is gebroken.
Tot de dag van Jezus terugkomst heeft hij nog steeds de mogelijkheid ons te verleiden tot zonde.

Wat is zonde eigenlijk?
Is dat wat God in de 10 geboden verboden heeft?
Niet stelen, niet vloeken, niet begeren, niet echtbreken?
( Vul je eigen rijtje daarbij maar in )

Zonde is: het offer van Jezus minachten.
Voorbij gaan aan de liefde van Jezus voor mij!
Niet geloven dat Hij mij bevrijd heeft uit de macht van satan.
Niet geloven, dat Hij mij in Zijn dood ook mee heeft laten sterven.
Niet geloven dat ik met Jezus ben opgestaan in een nieuw leven toen Hij op stond uit het graf.

Wanneer ik aan al deze feiten voorbij ga, zondig ik.

De gedachten van God zijn goed over mij, het zijn gedachten van vrede en niet van straf.
Hij wil mij een goede toekomst geven, en gaf daar zelf alles voor, Zijn Zoon.(Jeremia 29:11)
Doordat de straf op de zonde door Jezus betaald is, ben ik in Jezus goed gekeurd.
God is niet meer boos op mij!
Ik ben geliefd!
Net zo geliefd als Jezus…

Dat geloven is de vernieuwing van mijn denken.
De gedachten die God over mij heeft, ik ben geliefd, mag ik nu zelf ook denken.
Hij denkt goed over mij, dus ben ik goed!
Voortaan is dat mijn nieuwe identiteit, ik ben een Geliefd kind van Vader, Hij heeft een welbehagen in mij.

Ik word ik op adelaars vleugels gedragen, en ben ín Jezus zelf ook heer en meester van het luchtruim.
Zijn gedachten zijn mijn gedachten;
Ik ben geliefd!

De slang, die in het stof kronkelt, zal mij verleiden het terrein, waar ik door God Zelf geplaatst ben, te verlaten.
Hij zal altijd proberen mijn gedachten over God en mijzelf te verlagen tot zijn niveau.
Zijn tactiek is mij aan te klagen en aan te vallen op mijn identiteit in Christus.
Het is een antieke en tevens de enige truc van Satan.

Wanneer ik ga geloven dat ik niet goed genoeg ben, afgekeurd, dat God boos op mij is, en me nu wel niet meer lief zal hebben, ben ik in de val van de leugenaar getrapt.

Hoe kunnen we deze val vermijden?
Het is helemaal niet moeilijk, het is heel simpel!

Hetzelfde als de adelaar doet met de slang, hij haalt hem uit zijn jachtgebied, het stof, naar dat van hem zelf, het luchtruim.
Wanneer satan mij verleidt tot het stof van zijn denken, breng ik hem en mezelf naar het niveau van Jezus’ denken over mij.

In 2 Corinthe 5:21 staat dat Jezus, die geen zonde gekend heeft, zonde geworden is voor mij, waardoor ik nu de gerechtigheid Gods in Christus ben.
Dat steeds hardop over mezelf uit spreken, is Gods waarheid over mezelf uit spreken.
Dit oefenen vernieuwt mijn denken en berooft satan van zijn wapen: aanklacht.

Wanneer ik even niet oplet,en toch weer in het stof kronkel, geen probleem.
Omdat alle oordeel aan het kruis gedragen is hoef ik mij zelf niet nog eens te oordelen en herhaal wat God zegt over mij,

“Ik ben de gerechtigheid Gods in Jezus Christus.

Ik ben geliefd”

Ik loop met mijn hoofd in de wolken!