Ruth 4
Ooh, wat een wonderlijke dingen heb ik meegemaakt nadat ik de eerste keer op de dorsvlier van Boaz was.
Toen ik thuis kwam bij Naomi vertelde, ze me dat Boaz familie van ons is en dat hij wel eens een geschikte man voor mij kan zijn.
Omdat hij de neef van Naomi is, is hij ook de ” losser”.
Dat betekent dat hij de akker van Elimekek en Naomi kopen kan en deze daarom als rechtmatig bezit in de familie zal blijven.
En hij krijgt mij erbij…Ik kan het amper geloven dat deze man misschien mijn echtgenoot wordt…
Boaz, de knappe man die ik de eerste keer dat ik aren ging lezen ontmoette.
Boaz, de man die mij vlinders in mijn buik geeft.
Hun prachtige kleurige vleugeltjes doen met hun gefladder het stof van rouw opwaaien, waardoor nieuwe vruchtbare grond zichtbaar wordt.
Mijn hart klopt van opwinding en blijde verwachting voor wat komen gaat.Naomi vertelde me dat we in de 50 dagen voor het wekenfeest leven.
Toen we hier kwamen, was het het net na het feest van de ongezuurde broden, aan het begin van de gersteoogtvan de gersteoogt.
Het eerste graan is op de dag na shabath, onze rustdag, naar de priester in Silo gebracht.
Dat is de plek waar de tabernakel staat, de tent waar God woont.
De tot een schoof bijeengebonden gerst wordt dan horizontaal voor de Heer heen en weer bewogen om Hem te danken voor de oogst.Het duizelde mij toen Naomi me dat vertelde.
Ik zag weer voor me hoe mijn schoof op de akker van Boaz, werd omringd door ander dansend gerst.
In diepe eerbied neem ik mijn bundel gerst en beweeg die voor mijn God als geef ik mezelf aan Hem.De God van Israël is me zo dierbaar!
Mijn hart barst van liefde en ontzag voor Hem.
Hij heeft me hier gebracht en ik wil Hem dienen.
Ik wil als een gersteschoof voor Hem zijn, als eersteling dansen en zingen voor Hem.
Nee, het is niet voor niets dat ik hier ben gekomen, Hij heeft me hier gebracht!
Precies op tijd, de tijd van de eerste oogst, de tijd van het beweegoffer voor de Heer.
De tijd dat gedacht wordt aan toen mijn volk als slaven vluchten uit Egypte, op weg naar het beloofde land.
De tijd dat we in grote verwachting zijn van het wekenfeest, 50 dagen na Pesach en 49 dagen na het feest der eerstelingen.Mijn plek hier in dit heilige land is me door mijn Heer gegeven!
Een eersteling voor Hem uit het land van Lot.
Toen ik nog in Moab was rustte Hij niet eer ik in zijn huis, het Broodhuis Betlehem mijn plek kreeg, ik de heidense Ruth.
Ja God is goed, hij brengt onze families weer samen bij de ene bron, als aren van verschillend graan tot een mooie schoof bijeengebonden.Afgelopen nacht ben op de akker van Boaz gegaan.
Terwijl hij nog sliep ging ik als een teken van verbinding aan zijn voeten liggen.
Toen hij wakker werd heeft hij me beloofd dat hij me ” lossen” gaat…Oh, het klonk als een geweldige belofte niet alleen voor nu, maar voor een toekomst van heil en vrede.
Alsof elke eed gezworen aan mijn volk naar dit moment verwijst, en verder zal gaan in de geschiedenis van morgen.
Een liefdespijl, afgeschoten al vóór het begin van mijn bestaan.
Deze pijl heeft mijn hart geraakt en dat wat gebroken is heel gemaakt.Als arme buitenlandse vrouw, bukkend om te verzamelen wat was blijven liggen, ontmoette ik Boaz, de man die mij rechtop zette en zich zelf bukte, om mijn opgehouden schort te vullen met zijn overvloed.
Nu nog is hij in de poort om de zaak van Naomi en mij te bepleiten.
Straks zal hij komen, dat weet ik zeker!
Boaz mijn losser…( Wordt vervolgd )

Hoenderhokje 