IJKPUNTEN

In mijn leven zijn op geestelijk gebied verschillende ijkpunten aan te wijzen.
Momenten waar voor mezelf de tijd even stil stond, om daarna verder te gaan op een weg waar geen omkeer meer mogelijk is.
Althans niet voor mij.

Deze nieuwe weg is namelijk steeds de weg geweest waar mijn hart naar hunkerde.
Als kind, opgegroeid in een kerkelijke sfeer van gebondenheid aan de wet van Mozes, zonder het vrijmakend evangelie van Jezus Christus en die gekruisigd, wist ik dat dit de halve waarheid was.
” Uitverkoren ” zijn had de klank van willekeur door een God die Ezau haatte en Jacob liefhad.
Diep vanbinnen wist ik dat Hij mij ook liefhad, anders zou mijn geboorte zinloos zijn.

(Waarbij ik overigens ontzettend dankbaar ben voor mijn reformatorische opvoeding, omdat ik daarin veel Bijbelkennis heb opgedaan.)

Op eenentwintigjarige leeftijd waagde ik de sprong.
Ik gaf mijn leven in de handen van Jezus.
Als Esther voor koning Ahasveros kon ik niet meer anders dan zeggen:” kom ik om, dan kom ik om”
Ik kwam niet om, maar zag de hemel geopend en de engelen feest vieren, omdat een zondaar zich bekeerde.
Ook dit was één van de zinnen die me geleerd was, met een beklemmender ondertoon dan volgens mij de bedoeling is.
Maar inderdaad, het was nog waar ook!
Ik heb het zelf gezien!

Al gauw kwam ik tot de ontdekking dat, nu ik “bekeerd”was, een ander systeem in werking trad.
Werd ik eerder in de kerk opgeroepen me te bekeren, nu moest ik gaan zitten en me stil houden.
Omdat ik dat niet kan, en ook niet wil, voelde ik me als kind van God er toch maar wat bij hangen in de kerk.
Het doel was bereikt, en nu…?
Het feit dat ik me toch nog steeds een zondaar moest weten, althans zo werd me geleerd, frusteerde me enorm.
Het leek wel alsof ik de enige was met dit onvervuld verlangen naar meer…
Terwijl ik elke zondag naar de kerk ging met een hart dat hunkerde naar meer over Jezus was er in feite niets veranderd na mijn bekering.
Ik ervoer het als de fles krijgen, boertje geven, luiertje verschonen en weer gaan slapen.
Zoals ik vroeger als kind wist dat me de waarheid onthouden werd, zo wist ik ook nu dat de waarheid en de vreugde van het kindschap me onthouden werd.
Wat ik leerde was dat ik me dagelijks bekeren moest…

Totdat ik zo’n 15 jaar geleden op een Bijbelschool onderwijs kreeg over de betekenis Rechtvaardig in Jezus Christus te zijn.
Dat wat Paulus in 2 Kor.5:21 zegt.

‘Want Hem Die geen zonde gekend heeft, heeft Hij voor ons tot zonde gemaakt, opdat wij zouden worden gerechtigheid van God in Hem.’
‭‭2 Korinthe‬ ‭5:21‬ ‭HSV‬‬
http://bible.com/1990/2co.5.21.hsv

Deze waarheid sloeg bij mij in als een bom!
Wat een opluchting, ik was vrij!
Ik wist dit mijn hele leven al, alleen niemand had het me verteld.
Ik hoefde niets meer te doen, ik was al rechtvaardig in Hem!
Tegelijkertijd was ik zó boos, zó boos!
Waarom had ik dit nog nooit in de kerk vanaf de kansel horen preken?

Het was het tweede ijkpunt in mijn spirituele zoektocht.
De zoektocht naar de God en Vader van Jezus Christus en het waarom van het bestaan.

Afgelopen week is er weer een bom ingeslagen.
Deze bom heeft alles wat ik geleerd heb over Jezus in een ander licht gezet.
Nog voller en helderder dan daarvoor.
Het heeft me doen beseffen dat de leer van Jezus, gekruisigd en opgestaan, nog rijker is dan wat ik tot nog toe weet of besef.
Alsof voor weer een nieuw deel het gordijn is weg geschoven en het Heilige de Heiligen, de plek waar ik Hem ontmoet, nog meer verborgen plekjes heeft, waarvan er nu weer eentje geopend is.

Mijn verlangen Hem steeds beter te leren kennen heeft Hij beantwoordt door me in een nog mooiere kamer dan daarvoor te brengen.
Omdat Hij nog meer verlangt naar omgang met mij dan ik naar Hem.

Ik zag een berichtje van Robert Roth op Facebook waarin hij schreef het boek “ The Crucifixion” van Fleming Rutledge te lezen.
Het prikkelde meteen mijn nieuwsgierigheid vooral om de ondertitel van het boek “understanding the death of Jesus Christ”

Meteen ging ik googlen op Fleming Rutledge en zag dat diverse preken van haar op YouTube te vinden zijn.
Zelfs 3 preken over haar boek, waarin ze 20 jaar onderzoek heeft zitten.
(Ter plekke kan ik daar jaloers op zijn, 20 jaar onderzoek en research voor een boek over Jezus)

Omdat ik moeite heb met Engels lezen, maar het erg goed versta heb ik de 3 lezingen over haar boek op You Tube geluisterd, samen met de filmpjes van Bishop Barron, die in 4 vlogs beknopt uitleg uitleg geeft over het boek.

Zoals ik al zei, het was als sloeg er weer een bom in, die alles wat ik dacht te weten een soort van in zijn hemd deed staan!
Ik weet namelijk nog niets…
Dat is wat het eerst in mij opkwam terwijl ik luisterde naar de zeer inspirerende Fleming Rutledge, ik weet nog niets!

Haar verhaal is in het kort:
De laatste eeuw zijn we het verleerd om over het kruis te spreken en te preken.
Het kruis waar Jezus een vreselijke dood stierf, niet alleen omdat hij van ons houdt, want dat is de eenzijdigheid in de preken geworden, maar vooral om de macht van de zonde te breken.
We zijn ons bewust van Jezus, maar niet van Christus die gekruisigd en opgestaan is.
Christus is tegelijkertijd Jezus, Jezus is niet tegelijkertijd Christus.
Door de eenzijdigheid van de Jezus prediking, waarin het vooral gaat om wat hij deed of zei,of waar hij was, is de evangelieprediking verworden tot een geschiedenis les, of een positief motiverend praatje.
De vraag van de Christus zelf:” wie zegt U dat Ik ben?”
of:”Wie zeg ik wie Hij is?” zou ons in elke preek tot een keuze moeten drijven.
De kruisiging op Goede Vrijdag heeft zijn impact verloren omdat we meer hebben met het “ vrolijk Pasen”

Fleming pleit voor een terugkeer van de “Christus en die gekruisigd” verkondiging.
De prediking zoals Paulus die in zijn brieven beschrijft.
Een proclamatie over de kracht van het kruis.
Het waarom van het kruis moet weer centraal komen te staan.
Het kruis als een machtige power van God moet ons weer in vuur en vlam zetten.

“Jezus Christus en die gekruisigd ” is de beste boodschap aan de mensen om ons heen.
Vandaar dat ik de laatste dagen al veel naar Fleming Rutledge geluisterd heb, en nog zal luisteren.
Om erover te kunnen praten, te mediteren en bidden, en in mijn blog erover schrijven, want het heeft me gepakt.
Oftewel, Jezus Christus heeft me gepakt.

Ben je ook zo nieuwsgierig naar het waarom van het kruis?
Worstel jij ook met de vraag waarom en waartoe?
Verlang je er ook naar om in vuur en vlam te staan voor de God van hemel en aarde?
Meer, meer, meer van Jezus Chrustus…

Ik kan je vertellen, Hij brandt van verlangen een intieme relatie te hebben met mensen, dus ook met jou!
Ik beloof je dat de gekruisigde Heer het antwoord is op al je vragen.

Te grote woorden?
Try Him, and you shall see…



Auteur: tinyonline

Ik word blij van zelf nadenken i.p.v. napraten Toon alle berichten van tinyonline