Blowing in the wind.

Afgelopen weekend was ik op een retraite weekend van de stichting “In Christus Heel”
http://gebedspastoraat.nl/

Een geweldig mooi weekend, waarin ik, opgenomen in een groep andere Godskinderen, me onder mocht dompelen in een zee van loving kindness…
In mijn hart zong vanaf begin tot eind een psalm: “ hoe lieflijk hoe vol heil-genot, oh Heer der legerscharen God, zijn mij Uw huis en tempelzangen.”
Of, in de meer modernere versie:” hoe lief heb ik Uw huis,, Heer van de hemelse legers.”

Want dat is waar ik wil zijn, in Zijn huis!
Samen met andere kinderen van God, mijn broers en zussen, dáár te zijn waar Hij, Jezus, in het centrum van ons denken staat, het onderwerp van gesprek is, de motivatie om zo’n weekend te beleven, het doel van mijn bestaan.
Dus ook het doel van dit weekend, Jezus, de gekruisigde en opgestane Christus.

Ontroerend hoe uren eer wij, als “ pastoranten ” aankwamen, het team van In Christus Heel, ons op de weg er naar toe biddend begeleidde.
Hoe welkom kun je zijn!
Allerlei meest onbekende mensen, die je ongezien voor de troon brengen van degene wiens oog sluimert nog slaapt, Abba Vader!
Vol verlangen om datgene wat ze zelf van de Heer ontvingen, door te geven aan ons, aan mij!
Zelf in vuur en vlam voor Jezus, het vuurtje brandend te houden in de ander.
Of, wanneer het vlammetje walmt en dreigt te doven, de adem van Jezus te blazen, zodat het vuur weer opvlamt.

Het is mooi om in de andere deelnemers dezelfde soort spanning en verwachting te zien.
Vooral wanneer je de eerste keer komt, en dus totaal onwetend bent over wat je verwachten kunt, is het best dapper dat je die stap doet.
Wellicht is het bij de meesten zo dat hun dit weekend aangeraden is door iemand die al eens eerder is geweest, of zoals in mijn geval een teamlid en persoonlijk vriend.

Wat ben ik blij dat ik geweest ben!
Het meeste moet nog bezinken, dus misschien ga ik er nog meer over schrijven, maar voor nu heb ik de “ pen” even nodig in het toevertrouwen aan het “ papier” van zoveel goeds ontvangen te hebben.

Het was soms een badkuip vol heerlijk schuimend sop.
Een bubbeling van zachte belletjes die elk hun eigen geur hadden.
De geur van liefde, goedertierenheid, genade, ontferming, redding, heling, genezing, voorziening, tederheid, erbarmen en liefde.
Niet zomaar liefde, een liefde waarbij vluchtig en snel alleen het moment telt, nee een lange termijn liefde.
Bedoelt om tot in alle eeuwigheid lief te hebben.
Achterover liggend in het warme bad, vlogen de geurige sop-bellen in grote dotten door de badkamer, als pluizen van de paardebloem, die ik als kind van hun steeltje de wijde wereld in blies.

Een andere keer was het een Wedstrijdbad waar ik bibberend als een rietje op de hoge duikplank stond, te bang om zelf de diepte te bespringen.
Aangemoedigd door mijn voorgangers, soms onhandig en klunzig waagde ik toch de buiteling door de lucht, waarna ik als een bommetje in het heldere water plonsde, en door de snelheid van het “ boven naar beneden,” aangetrokken door de aantrekkingskracht van de aarde, de bodem van het zwembad raakte, en toch gewoon weer boven kwam, waar ik opgewacht werd door een applaudisserende Jezus.

Omdat Hij niet anders verwachtte, nl. dat ik gewoon weer boven kwam, zat Hij met Zijn voeten in het water bungelend op de rand van het bad, waar Hij brood en wijn had klaargezet.

Wat een Heer is Hij,
Vol goedheid en genade, mercy and grace, brak Hij met Zijn doorboorde handen het brood, mij te binnen brengend hoe Hij zelf aan het kruis, als het Ware Brood verbroken werd, voor mij!
Daarna schonk Hij de rode wijn in een prachtig zilveren beker, en reikte me die aan, zodat ik als eerste drinken mocht.
Na mijn teug zoete heerlijkheid, die mijn hart verwarmde, gaf ik Hem de beker, waarna Hij precies daar de beker naar Zijn mond bracht, waar de afdruk van mijn lippen zichtbaar was.

Me kussend in de wijn zat ik naast Hem, 4 benen bungelend in het warme water.
Zijn armen om me heen fluisterde Hij liefkozende woordjes en zong een minneliedje voor mij.

Zo’n warm bad gun ik iedereen, omdat Jezus van het delen niet minder wordt, maar juist meer en meer!
Zoals de vijf broden en de 2 vissen gebroken meer dan 5000 mensen voedde, waarna er nog 12 manden over waren, zo vermeerdert Hij in de harten van degene die verlangen naar Zijn Brood en Wijn.
Net als de pluisjes van de paardebloem overal waar ze landen een nieuwe gele kleurenpracht geven, waarna ook die pluisjes de grond om hen heen veroveren, zo bid ik voor de harten van degene om me heen, waar ik als Zijn dierbaar kind Zijn goedheid verder blazen mag.

Auteur: tinyonline

Ik word blij van zelf nadenken i.p.v. napraten

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

%d bloggers liken dit: