Wanneer Jezus het thema van de onderlinge vergeving aan snijdt, zegt Hij zeven maal zeven maal te vergeven.
Als reactie antwoorden de apostelen; ‘geef ons geloof’
Met andere woorden: zonder geloof is het onmogelijk zeven maal zeven maal te vergeven.
Ze stellen het voor alsof voor het vergeven van dat wat een ander je heeft aangedaan, vast een groot geloof nodig is.
Vandaar de vraag; ‘geef ons geloof om zó te vergeven zoals u het ons opdraagt.’
Zeven maal zeven maal…ik geef het je te doen.Krenking kan enorm veel pijn doen.
Alles is ons roept om vergelding en wraak.
Omgaan met pijn ons aangedaan is vaak zo confronterend, dat we om de pijn maar niet te voelen een dikke muur om die pijn heen bouwen.
In plaats van ermee omgaan worden we boos en bitter.
Voor ons gevoel is boosheid, wrok en bitterheid gemakkelijker te hanteren dan pijn, en vaak vinden we dat we recht hebben op die bitterheid.
Het gevolg is desastreus, omdat de bitterheid ons het zicht verblind.
Zonder het te beseffen, houdt de ander en dat wat de ander ons heeft aangedaan gegijzeld.
Of liever gezegd, de macht die achter de krenking zit houdt ons gevangen.
We koesteren, vaak onbewust, onze pijn die daardoor uitgroeit in wrok en bitterheid.
En dat is nou juist de bedoeling van de macht die ons gevangen houdt, Satan.
Zijn doel is dat we voortdurend in beslag genomen worden met dat wat ons is aangedaan, waardoor we uiteindelijk verzuren en verbitteren.
Deze bitterheid gaat vervolgens anderen om ons heen pijn doen.
Bezeerde mensen bezeren op hun beurt andere mensen.Dan kan het zomaar gebeuren dat in de gemeente tien bezeerde mensen zelf weer tien mensen bezeren, die op hun beurt ook weer tien mensen bezeren.
Totdat we een gemeenschap zijn waar we de liefde van Jezus wel hoog in het vaandel hebben, maar het een holle frase is geworden.
We belijden ons geloof in Jezus als de Zoon van God, maar leven dat geloof niet.
Onmachtig zelf deze muren te doorbreken kunnen we ons gebrek aan geloof zelfs aanwenden als een excuus voor onvergevingsgezindheid.
Wanneer we ervan uitgaan een groot geloof nodig te zijn om zeven maal zeven maal te vergeven, zouden we ons met een zeker recht achter dit excuus verschuilen kunnen.
‘ Heer, U vraagt dat nu wel van mij, maar U begrijpt toch wel dat ik dat niet opbrengen kan?
Weet U wel wat me is aangedaan en hoe diep dat zeer zit?’Het antwoord van Jezus laat zien dat Hij, juist Híj, exact weet hoe diep de pijn zit!
Hij begrijpt het volkomen.
Hij weet dat we ons onmogelijk zelf bevrijden kunnen uit de gijzeling van pijn en zeer.Luister maar naar wat Hij zegt:
‘Wanneer je het geloof van een mosterdzaadje hebt, zeg je tot de Moerbeiboom; ‘wordt ontworteld en werp u in de zee’ en hij zou u gehoorzamen!’Nu wordt de moerbeiboom meerdere malen in beeldspraak genoemd in de Bijbel.
In de KingJames vertaling wordt in dit gedeelte gesproken over de Sycaminetree.
Om niet in een bomenuitleg over de uitgebreide familie moerbeibomen te belanden, veroorloof ik me de vrijheid deze Sycaminetree te vertalen als ‘de Ziekmaakboom.’
Jezus heeft het hier namelijk over een boom die ogenschijnlijk een Vijgenboom lijkt, maar waarvan de vruchten bitter zijn, en alleen gegeten worden door arme mensen.
De wortels van deze Ziekmaakboom hebben van alle bomen één van de diepste wortelstelsels.
Het hout van de Ziekmaakboom werd vooral gebruikt voor het maken van doodskisten…!
Wat de Ziekmaakboom verder onderscheidt is; hij wordt niet zoals alle andere vruchtbomen in de wereld bevrucht door de bijen maar door de angel van de wesp…!We begrijpen nu des te meer waarom Jezus als antwoord op de vraag; ‘geef ons meer geloof, want het is zo verschrikkelijk moeilijk om te vergeven’ zegt; ‘het geloof van een mosterdzaadje is genoeg de Ziekmaakboom te gebieden te ontwortelen en zich in zee te werpen.
De wortels van deze boom vreten zich steeds dieper in ons leven in en houden ons gevangen in een binding met datgene wat ons zo gekwetst heeft.
De bittere vruchten van deze boom maken ons ziek en houden ons geestelijk arm wanneer we daar van blijven eten.
De bitterheid maakt zo ziek dat het ons ‘sixfeet under’ brengt omdat het ons leven vergald en verkort.
Iedere keer wanneer we het erover hebben of het in gedachten brengen verstoord het onze rust en jaagt het ons, als door een wesp gestoken op.
Onze emoties schieten heen en weer, de adem stokt ons in de keel en doet onze hartslag versnellen.Maar Halleluja Amen, Jezus geeft ons het antwoord op deze vergiftiging.
Hij zegt dat geloof zo klein als een mosterdzaadje al genoeg is om te kunnen vergeven.
Oorspronkelijk staat er ‘loslaten’
De pijn loslaten.
‘ Let it Go’
Dat maakt dat de binding met de pijn verbroken wordt, de muren van bitterheid die ons hart doen verstenen vallen neer.
We kunnen helen van de pijn ons aangedaan.Daar is dus geen groot geloof voor nodig, maar geloof zo klein als het mosterdzaadje is genoeg, omdat Jezus daar kracht aan verleend.
Heb je moeite met deze Ziekmaakboom?
De oplossing vind je in een andere boom, de boom op Golgotha.
Zie hoe de Zoon van God hangend aan het hout van deze boom Zijn leven gaf en elke bitterheid meenam in het graf.
Ook jou bitterheid.
Ook mijn bitterheid.
Op de derde dag stond Hij op uit de dood en nam ons met zich mee in die opstanding.
Hij zoekt jou en mijn hand om al wandelend het graf achter te laten en in de Olijfhof de rijke volle vruchten van de boom des Levens te eten.Wanneer we ons met Zijn helende olie laten zalven, worden we zelf een bron van vreugde die anderen in Zijn naam helen kunnen.
Zo gemeente te zijn, wat een kracht gaat daar vanuit!Het begint door in (mosterdzaadjes) geloof te gaan spreken tegen de Ziekmaakboom…
‘Ziet toe op uzelf! Indien uw broeder zondigt, bestraf hem, en indien hij berouw heeft, vergeef hem. En zelfs indien hij zevenmaal per dag tegen u zondigt en zevenmaal tot u terugkomt en zegt: Ik heb berouw, zult gij het hem vergeven. En de apostelen zeiden tot de Here: Geef ons meer geloof. De Here zeide: Indien gij een geloof hadt als een mosterdzaad, gij zoudt tot deze moerbeiboom zeggen: Word ontworteld en in de zee geplant, en hij zou u gehoorzamen.’
Lucas 17:3-6 NBG51
https://www.bible.com/328/luk.17.3-6.nbg51
‘And the Lord said, If ye had faith as a grain of mustard seed, ye might say unto this sycamine tree, Be thou plucked up by the root, and be thou planted in the sea; and it should obey you.’
Luke 17:6 KJV
https://www.bible.com/1/luk.17.6.kjv