In onze twee kerken, NGK en GKv leeft het verlangen naar samengaan tot weer één kerk.
Een in het leven geroepen regiegroep heeft in een zorgvuldig opgestelde folder; ‘Onderweg naar één kerk’ hun visie op deze eenwording verwoordt in oa
zes punten.
De vraag aan ons als gemeente is daarop te reageren;
Wat vindt je van deze punten?
Wat zie je als de belangrijkste punten?
Mis je iets?
Welk punt vind jij voor onze kerken de grootste uitdaging?◦ Jezus Christus centraal, Gods woord in het midden.
◦ Veelkleurig, en toch één in genade.
◦ Met ruimte voor iedereen.
◦ Begaan met de wereld.
◦ Samen met alle gelovigen.
◦ In een gemeenschap van kerken.Klik om toegang te krijgen tot Verlangen-naar-een-nieuwe-kerk.pdf
Het gaat mij in dit schrijven vooral over het eerste punt.
Bij het lezen van alle zes denk ik namelijk al meteen: ‘de punten 2 t/m 6 vloeien toch voort uit punt één;
‘Jezus Christus centraal’?En dan mis ik in dat punt toch ook wel weer iets.
‘Jezus Christus centraal’
Het klinkt zo vanzelfsprekend, Hij is onze redding, in Hem leven wij, bewegen wij en zijn wij.
Natuurlijk geloven we dat!Het is vooral die vanzelfsprekendheid die wringt bij mij.
Het klinkt bij mij te algemeen, als een uit het hoofd geleerd refrein, met als gevolg;
‘wanneer we geloven dat Jezus Christus voor onze zonden gestorven is gaan we nu het volgende doen: 2,3,4,5,6.’
Op één van de avonden georganiseerd om oa deze punten te bespreken, gingen we in groepjes uiteen waarna we daarna deelden wat voor jou groepje de belangrijkste twee punten waren.
Punt 1 werd niet één keer genoemd!Vandaar mijn eigen punt: ‘Jezus Christus centraal’ als enige en grootste punt van uitdaging, want:
Wat houdt dat dan in dat Hij voor mij stierf?
Wat zegt het mij in het leven van alledag?
Wat betekent leven, bewegen en in Hem zijn voor mij?
Leef ik Hem zoals Hij mij leeft?
Beweeg ik in Hem zoals Hij verlangt in mij te bewegen?
Ben ik in Hem zoals Hij in de Vader is?
Mijn pijn in onze kerk is het algemeen aangenomen feit dat Hij voor ons stierf.
Prachtig en helemaal waar, maar dat is het niet alleen!
Hij stierf ook om ons uit een macht die ons gevangen hield te bevrijden.
Hij stierf om de ketenen van deze macht, Satan en de zonde, te verbreken.
Hij stierf de dood, en verbrak daarmee de macht van de dood.Ik ben wel eens bang dat dit als veel te zware kost terzijde geschoven wordt.
Het gevolg is dat de punten 2-6 ons meer liggen dan punt 1.
Maar zonder Jezus Christus zijn de punten 2-6 nou juist zware kost.Het kauwen en herkauwen van ‘Jezus Christus centraal’ zou mijns inziens veel meer smakelijke vruchten voortbrengen dan nu het geval is.
Zonder dat zijn we een club van doeners, waar maar weinig wervingskracht van uit gaat.Mijn gebed en verlangen is een kerk die gezeten aan de voeten van Jezus steeds opnieuw en opnieuw het verhaal van Hem horen wil;’ wat deed U daar aan dat kruis?
Een gemeenschap die zelf vervolgens niet uitgepraat raakt over het grootste wonder van alle tijden; ‘Jezus stierf en ik met Hem.
Jezus stond op uit de dood, en ik met Hem!’De Bijbel zegt dat de ganse schepping uit ziet naar het openbaar worden van de kinderen Gods, en dat wat hen beweegt.
Of liever gezegd; ‘Wie beweegt hun?’Nou, ga er maar een goed voor zitten, dan zal ik je dat vertellen…

Hoenderhokje 