Je hoofd in de wolken.

Mijn oudere buurvrouw is verliefd!
Opgewonden en giechelend als een puber vertelde ze me dat ze sinds kort een relatie heeft, nadat haar man een paar jaar geleden overleden is.
Ik genoot ontzettend van wat ze me daarover vertelde, waarbij ik vooral plezier had in de nonverbale communicatie.
Ik verloor ook mijn hoofd en zag om haar heen een zwerm roekoerende witte tortelduifjes, kwetterende mussen, en een liefdesliedjes fluitende merel.
Tachtig jaar is ze, en de vlinders in haar buik doen haar als een onbezonnen tiener over de buurt dartelen.
‘ ik heb een heel ander leven gekregen’ zegt ze fluisterend, terwijl ze tegelijkertijd hoopt dat de hele wereld het hoort.
‘iedereen zegt dat ik er jaren jonger uitzie!
Stel je voor, ik heb jaren niet meer gezongen, en ik zing weer!’

Een heel ander leven!
Niet meer alleen maar samen!
Zelfs het achtuurjournaal interesseert haar niet meer omdat mijn buurvrouw elke avond voor een heel ander scherm zit te skypen met haar lover.
De agenda is herschreven, waardoor eerder gemaakte afspraken verzet zijn of zelfs afgezegd.
Familie en vrienden staan op de tweede plek want mijn buurvrouw heeft andere prioriteiten.
Dit alles vertelde ze mij met een gouden glans op haar blozende wangen en ogen waarin duizenden sterretjes aangestoken leken te zijn.
Ze is verliefd!!

Ondertussen bedacht ik me hoe bijzonder het is dat verliefdheid een compleet ander mens van je maakt.
Wat heerlijk dat vlinders zich ook niks van leeftijd aantrekken, zodat je zelfs op hoge leeftijd hoteldebotel kunt zijn.
Een soort van door een prettige waanzin en verstandsverbijstering, totaal de weg kwijt zijn, omdat je met je hoofd in de wolken loopt waar de naam van je geliefde in duizend melodieën een loopje met je gezonde verstand neemt.
Tevens zorgen oogkleppen ervoor dat wat er om je heen gebeurt voor het grootste gedeelte aan je voorbij gaat.

Terwijl ik zo stond te genieten van mijn verliefde buurvrouw van tachtig, begon ik te verlangen naar een wereld waar iedereen verliefd is, waardoor alles vrolijker en feestelijker zou zijn.
De zon zou altijd schijnen en iedereen zou denk ik veel vriendelijker zijn, waardoor we ons minder druk maken om zaken die ons afleiden van dat ene doel; dichtbij je geliefde zijn!

Ik herinnerde mij een prachtig oud lied, waarvan het eerste couplet luidt;

‘Daar ruist langs de wolken een lief’lijke Naam,
die hemel en aarde verenigt te zaam,
Geen naam is er zoeter en beter voor ’t hart,
Hij balsemt de wonden en heelt alle smart.
Kent gij, kent gij, die Naam nog niet?
Die Naam draagt mijn Heiland, mijn lust en mijn lied!

Wanneer je de naam van deze Heiland ontdekken wilt zul je daarom eerst je hoofd in de wolken moeten steken.
Zodra je dat durft lijkt het wel alsof het ruisen van die naam een loopje met je gezonde verstand neemt.
Alles wat je daarvoor dacht over die naam te weten valt weg in een tegelijk ervaren en begrijpen waardoor over die naam weten kénnen wordt, in de zin van één zijn met Hem.
Iedere daarvoor aangenomen waarheid komt op een zeer prettige manier op losse schroeven te staan omdat je opeens gaat beseffen dat dat wat je eerder nog te vuur en te paard als jou waarheid verdedigde, niet meer dan religie is wat relatie in de weg staat.
Eer je in paniek raakt omdat je denkt compleet verdwaald te zijn, ontdek je dat Hij De Weg is, een Rechte Weg zonder T-splitsingen en kruispunten die je toch alleen maar eindeloos in verwarring en vertwijfeling brengen.
Met je hoofd in de wolken ontdek je opeens een omgekeerde wereld die tegelijk de echte wereld blijkt te zijn.
Een wereld waarin de naam van die Heiland tot onbegrensde mogelijkheden leidt, waardoor je aangemoedigd wordt steeds groter te durven dromen.
Tot je eigen opluchting ontdek je dat door je hoofd kwijt te zijn, je hart meer zuurstof door je aderen pompt, en je jeugd zich vernieuwt als dat van de adelaar.

Kortom, je hebt vlinders in je buik, waardoor je het prettig gestoord zijn omarmd en uitbundig viert.
Omdat die naam in duizend melodieën je hart en leven kleur geeft, verleggen je prioriteiten zich omdat je niets en niemand de klanken van dat lied wilt laten verstoren.
Opeens heb je een heel ander leven, kleuriger, spannender, uitdagender en uitbundiger dan toen je nog niet je hoofd in de wolken stak.
Tegelijk merk je dat je nu pas echt met beide benen op de grond staat, wat een eindeloos gevoel van rust geeft; rust van thuis gekomen zijn.

Wat is die naam, zul je vragen…
We zingen het tweede couplet, luister;

‘Die naam is naar waarheid mijn Jezus ook waard,
want Hij kwam om zalig te maken op aard;
zo lief had Hij zondaars, dat Hij voor hen stierf,
genade bij God door Zijn zoenbloed verwierf.
Kent gij, kent gij, die Jezus niet,
die om ons te redden, de hemel verliet?’

Heb je het gehoord?
De naam van die Heiland is Jezus wat ‘Jahweh is Redding’ betekent.
Verliefd met je hoofd in de wolken lopen is dus je redding!
Probeer het maar eens, je hebt toch niets te verliezen dan alleen maar je ongezonde verstand.
Uit ervaring kan ik het je zeker aanraden…


Auteur: tinyonline

Ik word blij van zelf nadenken i.p.v. napraten Toon alle berichten van tinyonline