Een spannende tijd van voorbereiden breekt aan wanneer je als vrouw in ‘blijde verwachting’ bent.
Waar ga ik bevallen, thuis of in het ziekenhuis?
Elke babywinkel wordt bezocht om voor je kindje de meest mooie babykamer in te richten waarbij kosten nog moeite gespaard worden.
Omdat ik dit wonder zelf mee heb mogen maken kan ik erover mee praten hoe je nieuwsgierig en verlangend uit kunt zien naar de geboorte van het kleine wezentje in je buik.
Hoe zal het eruit zien, is het een jongen of een meisje, hoe gaan we het noemen?Iedere vrouw die ooit een kind gebaard heeft weet tevens welk een vlijmende pijn aan de geboorte van een kind vooraf gaat.
Het is alsof je lijf uiteen scheurt om het kind de ruimte te geven de baarmoeder te verlaten.
Het woordje ‘nood’ verklaart al dat een barende vrouw het vaak uitgilt van de pijn.
Het maakt totaal niet meer uit of de hele wereld om haar bed staat, zonder schaamte kreunt en schreeuwt een barende vrouw het kindje haar lijf uit.In Romeinen 8 gaat het ook over het verlangend uitzien naar een geboorte.
‘Want wij weten dat heel de schepping gezamenlijk zucht en gezamenlijk in barensnood verkeert tot nu toe.’
Romeinen 8:22 HSVEen paar verzen eerder dan in Rom.8:22 staat het volgende
‘Met reikhalzend verlangen immers verwacht de schepping het openbaar worden van de kinderen van God.’
Romeinen 8:19 HSVWat mij daarom bijzonder interesseert is dat er al enige tijd onderzoek wordt gedaan naar een geheimzinnig brommend en kreunend geluid uit de ruimte en in de aarde.
Van deze geluiden zijn zelfs geluidsopnamen waarmee de wetenschap voor de zoveelste keer de Bijbel bewijst.
Alhoewel wereldwijd steeds meer wetenschappers deze stelling onderschrijven, is veel wetenschappelijk onderzoek er naar mijns inziens vooral op gericht te bewijzen dat er geen God is.De woorden van Jezus klinken als muziek in mijn oren wanneer Hij zegt;
‘Ik dank U, Vader, Heer des hemels en der aarde, dat Gij deze dingen voor wijzen en verstandigen verborgen hebt, doch aan kinderkens geopenbaard.’
Matteüs 11:25 NBG51Ik reken mij graag onder die kinderkens…
Een kind van God naar wie de in barensnood zuchtende schepping reikhalzend uitziet.
En niet alleen dat, de schepping verwácht het openbaar worden van de kinderen Gods zelfs!
In dat verwachten zit iets van het zeker weten dat degene op wie je wacht ook echt komen gaat, waarom degene die verwacht wordt geen excuus meer aan durft dragen niet op te komen dagen.
Er wordt immers reikhalzend naar je uitgezien!
Je wordt verwacht!Wat me nu zo opvalt is dat we ons als christenen zo vaak schamen voor het kindschap Gods, en daarvoor allerlei voor ons zelf mooi klinkende excuus hebben bedacht.
bv: we moeten natuurlijk niet denken dat wij nou de wijsheid in pacht hebben…’
Waarom zouden we dat niet denken dan?
Wanneer Jezus in ons woont hébben we toch de Wijsheid in pacht?
De gelijkenis van de talenten (Matt:25) laat zien dat ieder van ons talenten te pacht heeft gekregen.
Wat doen we daarmee?
Net zoals de dienaar uit de gelijkenis begraven, omdat we onszelf wijs maken de wijsheid niet in pacht te hebben?
Maar Jezus zelf spreekt dat excuus tegen wanneer Hij ons de Heilige Geest beloofd, die wanneer we niet meer weten wat we zeggen moeten door ons heen gaat spreken.
Het is zelfs zeer wenselijk het zelf niet meer te weten, dan krijgt de Geest tenminste de ruimte!
Stoppen wij Zijn mond dan toe door de leugen ‘de Wijsheid niet in pacht te hebben?’
Dan ontkennen we daarmee toch Degene die in ons woont?Nog zo’n excuus:
‘we moeten het de ander niet door de strot duwen.’
Dat zal waar zijn, maar het is vaak genoeg een excuus voor dat er geen enkel getuigenis over onze opgestane Heer meer over onze lippen komt.
Wanneer we daar tegenover zetten dat er eens een tijd komt dat die ander tot in alle eeuwigheid zijn strot schor schreeuwen zal omdat Satan hem de hel door de strot geduwd heeft…?
Zouden we dan nog zwijgen over onze gekruisigde en opgestane Heer Jezus Christus?Wie zou ons zo vriendelijk en welwillend al deze excuses hebben ingegeven?
Wie zou ons wijs gemaakt hebben dat we op moeten passen zelf een belachelijk figuur te slaan, en ons daarom de wijsheid in pacht gegeven heeft niet te denken dat wij de wereld veranderen kunnen?
Omdat de verheerlijkte Jezus in de hemel is heeft Hij ons aangesteld als Zijn werkers in de wereld, Zijn wijngaard.
Wij zijn hier Zijn mond, handen en voeten.
Het is ons toch een eer Hem straks een rijke oogst aan te bieden?Wat te denken van: ‘we moeten natuurlijk niet denken het allemaal beter te weten.’
Huh…?
We weten het toch ook beter?
Eer we Jezus leerden kennen, waren we allemaal op een punt het zelf niet meer te weten.
Dat is toch precies waarom we Jezus nodig hadden?
Omdat Hij nu in ons woont weten we we nu toch beter dan wie ook waar de ganse schepping reikhalzend naar uitziet en kreunend als in barensnood op wacht?
Op het openbaar worden van de kinderen Gods, u, jij en ik!Kom op, als echte wereldverbeteraars doen we onze mond wijd open, want omdat we de Wijsheid in pacht hebben weten we het allemaal beter!
We hebben Jezus…
Hoenderhokje 