Klop klop…

Wanneer Johannes verbannen wordt naar Patmos lijkt zijn bediening als apostel van Jezus ten einde.
Niets is minder waar want Jezus heeft nog een grote verrassing voor Johannes in petto, de apostel die steeds van zichzelf gezegd heeft; ‘degene die Jezus lief had,’ of ‘de geliefde.’
Zó overtuigd geliefd te zijn door Jezus, ik vind het prachtig om te lezen.
Niks geen; ‘ik ben en blijf een zondaar,’ nee; ‘ik ben de geliefde, the beloved!’

Zou het daarom zijn dat Jezus Johannes apart gezet heeft voor een speciale bediening; te schrijven over dat wat De Stem luid als een bazuin (Opb.1:10) hem openbaarde.
We zeggen meestal Openbaringen, alsof het laatste boek van de Bijbel een reeks aan visioenen is, terwijl het is één aaneengesloten openbaring is;
de onthulling van Jezus Christus Zelf!

Johannes is voorzover ik weet de enige van de discipelen waaraan Jezus als de verheerlijkte verscheen.
Wat een mooie tijd moet deze verbannen apostel daar op Patmos gehad hebben, samen met zijn Heer en Heiland te zijn, degene die hij zo lief had!
Hoe intiem en dichtbij…

Jezus geeft Johannes opdracht brieven aan de zeven gemeenten te schrijven, ook aan Laodicea.
In deze brief staat de vaak geciteerde, tekst:

‘Zie, Ik sta aan de deur, en Ik klop; indien iemand Mijn stem zal horen, en de deur opendoen, Ik zal tot hem inkomen, en Ik zal met hem avondmaal houden, en hij met Mij.’
‭‭OPENBARING‬ ‭3:20‬ ‭

Deze woorden worden meestal als oproep tot bekering gebruikt.
Dit is in eerste instantie een verkeerde uitleg, omdat deze brief niet is gericht naar ongelovigen, maar aan de christenen in Laodicea.

Wanneer je als christen deze woorden tot je neemt, krijgen ze een heel andere waarde, zeker gezien het schrijven vooraf aan deze tekst.
Jezus zegt dat de gemeente van Laodicea niet warm of koud is, maar lauw…
Uit deze woorden klinkt een diepe afschuw over de lauwheid van deze gemeente.
Zelfs zo erg, dat Jezus zegt ze uit Zijn mond te spuwen!

Stel je eens voor iets in je mond te stoppen wat je er dezelfde beweging weer uit spuwt, zo gruw je er van.

Daar gaat het over in deze brief, het gruwen van Jezus over de lauwheid van zijn gemeente.

Johannes citeert verder;

‘Want gij zegt: Ik ben rijk, en verrijkt geworden, en heb geens dings gebrek; en gij weet niet, dat gij zijt ellendig, en jammerlijk, en arm, en blind, en naakt.
Ik raad u dat gij van Mij koopt goud, beproefd komende uit het vuur, opdat gij rijk moogt worden; en witte klederen, opdat gij moogt bekleed worden, en de schande uwer naaktheid niet geopenbaard worde; en zalf uw ogen met ogenzalf, opdat gij zien moogt.
Zo wie Ik liefheb, die bestraf en kastijd Ik; wees dan ijverig, en bekeer u.’
‭‭OPENBARING‬ ‭3:17-19‬ ‭

Wat een waarschuwing aan de kerk van vandaag!
Het is schokkend om te lezen dat we er als kerk vanuit kunnen gaan het allemaal goed voor elkaar te hebben, net zoals Laodicea dat dacht, en toch Jezus buiten gesloten hebben.

Hoe triest is het dat Jezus, de gekruisigde en opgestane Heer aan Zijn eigen deur staat te kloppen om alsjeblieft binnen gelaten te worden.
Niet om als grote broer zijn familie om de oren te slaan, maar omdat Hij goud, witte kleren en ogenzalf voor hen bij zich heeft.
Hij verlangt er zo naar om uit te delen en daarna brood en wijn met elkaar te delen.

Ontroert het u/jou ook zo Jezus te zien en horen kloppen aan de deur van Zijn eigen huis?
Doe dan open en deel in Zijn genade, ontferming, barmhartigheid en liefde.