Vorige week sprak een jonge man me aan n.a.v. mijn tatoeage.
Ik vind het bijzonder leuk dat ik daardoor de kans krijg tot een gesprek over mijn God en Vader en zijn Zoon, Jezus Christus.
Iemand stelt een vraag, en ik mag het antwoord geven.Ik vertelde hem de betekenis van mijn tatoo:’ De Heer is mijn Herder’ en dat Jezus mijn allerbeste vriendje is.
‘He is the best!’
Ik vroeg Anouar of hij Jezus kende wat niet het geval was.
‘Zou je iets over Hem willen weten?’ vroeg ik.
Ja, dat wilde hij wel!
We maakte een afspraak, en wat ik vermoedde bleek ook zo te zijn, Anouar is moslim.
Ik wilde daarom eerst van hem weten wat dat voor hem betekent.
Vaak geeft deze vraag aan de ander stellen veel openheid.
Bovendien hoor je in het luisteren naar de ander handvatten om zelf daarna op in te gaan.
Zo ook deze keer: Anouar vertelde dat hij zijn best doet een goed moslim te zijn, maar ja, hij maakt natuurlijk ook fouten…
(Hmmm, waar hoorde ik dat eerder?)Wat voel ik me dan bevoorrecht om Anouar te vertellen dat zonde voor Jezus geen issue meer is.
We hadden een bijzonder leuk gesprek.Ik vroeg hem of hij christenvrienden heeft, en ja, die heeft hij, en of zij het wel eens met hem over Jezus hebben.
Nee, dat niet, maar ze hebben respect voor elkaars geloof.
Des te langer dat nagalmt, des te meer begint mijn heilig bloed te koken.
Respect voor elkaars mening, respect voor elkaars geloof, wat houdt dat in dan?Stel ik ben met nog honderden mensen in een hoog appartementengebouw waar brand uitbreekt.
In tegenstelling van wat normaliter iedereen doet, hoor ik van één van de brandweermannen dat ik niet naar beneden, maar naar boven rennen moet.
Hij draagt me met klem op de anderen te waarschuwen en desnoods te dwingen de tegenovergestelde weg te nemen.
Ik haast me daarom naar het trappenhuis, waar alle anderen in blinde paniek de trap naar beneden willen nemen.
‘ Ach, iedereen heeft een mening, daar moet ik respect voor hebben’ denk ik, waarna ik zelf de trap naar boven neem.’Onzin natuurlijk, ik ben het aan de anderen verplicht hun de waarschuwing van de brandweer te vertellen en ze de juiste weg naar redding te wijzen.
Wanneer ik dat niet doe, zal ik later medeverantwoordelijk gehouden worden voor de vele doden die ik willens en wetens de weg naar boven onthouden heb.Toch is dat wat we als christenen heel normaal vinden, respectvol zelfs.
Maar ik heb moeite met dat soort respect.
Respect voor de ander betekent toch ook dat ik het niet verdragen kan dat diegene verloren gaat?
Uit respect wijs ik hem er dan toch op dat de trap naar beneden de dood betekent?Of moet ik respect hebben voor de leugens van de afgoden?
Kan ik als christen gewoon toekijken hoe bv. Anouar zich rot rent in de ratrace van schuld, schaamte, je best doen, weer de fout ingaan, enz. enz.
Nee, ik kan dat niet, dus heb ik uit respect voor Anouar gewoon ronduit gezegd dat al doet hij nog zo zijn best, hij er nooit komen zal.Maar vooral uit respect voor mijn Jezus.
Ik ben namelijk zó ontzettend trots op Hem, en daarom wil ik Hem graag delen met anderen.Toch nog even over dat de ander zijn mening of geloof respecteren.
Is het niet gewoon onmacht, schaamte en gène wat ons weerhoudt te getuigen van Jezus onze Heer?
Wanneer we daar eerlijk over durven zijn kom je er achter dat ook dat voor Jezus geen probleem hoeft te zijn.
Hij belooft ons zelf dat we niet bang hoeven te zijn, omdat Hij ons immers de Heilige Geest gegeven heeft?Wellicht zit onze belemmering ook in precies hetzelfde wat Anouar zegt; ‘ik maak natuurlijk nog wel fouten, al doe ik nog zo mijn best.’
Als christen rennen we zelf nog zo vaak het rondje in de ratrace.
Wanneer we ons volkomen verlost weten, precies dat waarom Jezus; ‘het is volbracht’ riep, ontkracht dat meteen ons eigen bedachte excuses.
Juist het leven in de vrijheid van de schuldvrije ruimte, zet ons aan met vreugde te getuigen van onze Verlosser en Heer.Jezus is tevens behoorlijk radicaal wanneer Hij zegt:
‘Want wie zich voor Mij en Mijn woorden geschaamd zal hebben, voor hem zal de Zoon des mensen Zich schamen, wanneer Hij zal komen in Zijn heerlijkheid en in die van de Vader en in die van de heilige engelen.’
Lukas 9:26 HSV
https://www.bible.com/1990/luk.9.26.hsvMaar zeg nou zelf, waarom zouden we ons schamen voor een Vader, die er alles aan gedaan heeft ons de meest fantastische bruidegom voor te stellen?
As I already said, He is the best!

Hoenderhokje 