Doe het Licht aan…

Vorig jaar zag ik de musical Soldaat van Oranje.
Wat me het meest aangreep was hoe leden van een hechte Leidse vrienden-studentenkring binnen no time elkaars vijanden waren en bereid elkaar te verraden.
Dit fenomeen staat niet op zichzelf, de geschiedenis leert dat er niet zo heel veel nodig is voor broedermoord.
Mijn eigen opa zat tijdens de Tweede W.O in het verzet, terwijl zijn broer een aanhanger van de NSB, en naaste buurman zijn grootste vijand was.
Na de Tweede WO hebben er in de wereld meer burgeroorlogen gewoed als daarvoor, oorlogen waarin familie en vrienden elkaar met het grootste gemak verraden of zelfs vermoorden.

Ik moest daar aan denken toen ik las over de kliktelefoon.
Een speciaal in het leven geroepen lijn met als doel te klikken wanneer je ziet dat je buren zich niet aan de anderhalvemeter-afstandsregel houden.
In sommige steden was de kliktelefoon zo’n succes dat hij dezelfde dag nog door overbelasting crashte, waarmee bewezen is hoezeer men bereid is te klikken.
De overbelasting legt de overheid daarentegen uit als dat de kliklijn aan een behoefte voldoet…

Boven de stranden, pleinen en natuurgebieden hangen drones om ons in de gaten te houden.
We verwelkomen lachend en zwaaiend deze complete inbreuk op onze privacy, de overheid dankend onze veiligheid zo goed te bewaken.
Wat we niet in de gaten hebben is dat u, jij en ik het vermeende gevaar voor elkaar geworden zijn, waardoor u,jij en ik op overtreding voor de anders veiligheid worden gecontroleerd.

Kinderen die vorige week nog gewoon op het schoolplein een balletje trapten, werden dit weekende door snel aan een baan geholpen boa’s, om de anderhalvemeter afstandsovertreding, uiteengejaagd en beboet met € 400 per kind.
Het is onthutsend hoe snel dit soort maatregelen als beschermend en nu eenmaal hartstikke noodzakelijk geduid worden.

Wellicht komt het mede omdat ik door de WSNP een soort van eigendom van de staat ben, en me voor iedere stap verantwoorden moet, waarom ik me verbaas over de gewilligheid van de mensen om me heen, zich over te leveren aan de overheid.
Een uitspraak van Einstein is: ‘Wanneer je onder het volk maar genoeg angst zaait, kun je ze daarna alles wijsmaken.’
Ik zie het overal om me heen gebeuren, het volk smeekt zelf om opgesloten te worden.

Iedereen zal in de situatie waarin we ons bevinden schade opdoen.
Is het niet financieel dan wel psychisch.
Daardoor zullen we aan het eind van deze corona-crisis allemaal van de overheid, de banken en/of de hulpinstanties afhankelijk zijn.
Met andere woorden: de overheid kan straks met ons doen wat ze wil.

Wat me zo verbijsterd is dat de roep om deze afhankelijkheid gezien wordt als dat de overheid ons beschermt, waarom we willoos gehoorzamen aan alles wat ons opgedragen wordt, ja zelfs smeken om nóg strengere beperking van onze vrijheid.

Maar wat me het meest verbaasd is; de christelijke lauwheid en gelatenheid.
Het verbijsterd me dat, voor zover ik dat in mijn eigen omgeving waarneem, het net lijkt alsof alles gewoon doorgaat.
Wel op een andere manier, zonder echt contact, ‘maar ach…dat is nu eenmaal even nodig.
We moeten de overheid toch gehoorzaam zijn?’
Het is zelfs zo dat vragen daarover als te ver gezocht en als sterk overtrokken beoordeeld worden.

Toen de Paus onlangs opriep tot een wereldwijd gezamenlijk het Onze Vader bidden, was ik zo blij daaraan mee te kunnen doen.
Daarna zag ik een filmpje waarin een zeer gerespecteerd voorganger dit gezamenlijk Onze Vader bidden duidde, als dat we ons op deze manier misschien wel net zo voor schut zetten als toen Israël in hun strijd tegen de Filistijnen de Ark des Verbonds in hun midden meenam.
Ik voelde me haast schuldig anderen ‘meegetrokken’ te hebben in de ogenschijnlijke dwaasheid samen het Onze Vader te bidden.

Aan de andere kant wordt me van verschillende zijde steeds benadrukt de tijd waarin we leven niet zo te willen duiden, maar het gewoon te ondergaan als een periode die ook wel weer voorbij gaat.

Ik vraag me af of dat terecht is.
Als ik de Bijbel lees dan zie ik dat God al vanaf het begin profeten aanstelde om de soms abnormale omstandigheden, crisissituaties, oorlogen en rampen ten tijde van toen te duiden.
Neem bv. Noach.
Hij bouwde 120 jaar aan een schip op het droge.
Ik geloof dat hij al die jaren ook geduid heeft waarom.
Wanneer je verder leest spreken de door God aangewezen richters en profeten steeds duiding uit over waarom het niet goed ging met het volk Israël.
Een profeet als Jeremia nam geen blad voor de mond het volk Israël de wegvoering naar ballingschap als gevolg van hun zondige levenswandel te duiden.
Jezus, de Zoon van God, onthoudt zich ook niet van duiding over de tijd waarin Hij leefde, sterker nog, ook niet over onze tijd!
Op vele plekken lezen we hoe Hij ons waarschuwt voor zeer zware tijden van chaos, verwarring en vervolging.
Een tijd waarin de wereld zal smeken om iemand die ons verlossen zal uit de wereldwijde crisis, angst en radeloosheid.
Deze leider zal rust brengen in de chaos en als god aanbeden worden.

Maar wij, de kinderen van God weten wel beter, het is Satan zelf, de antichrist.
Jezus is daar in Openbaring heel duidelijk over, waarom Hij ons ook zo dringend waarschuwt in deze moeilijkheden en beproevingen standvastig te blijven en uit te zien naar zijn komst.
Tegelijk uit Hij de klacht: ‘zal ik nog geloof vinden?’

Ik hou daarom mijn hart vast bij de uitdrukking: ‘we moeten de overheid toch gehoorzamen?!’
Hoe ver verwijderd zijn we dan om gehoorzaam het teken van het beest in ontvangst te nemen?
Bil Gates steekt momenteel al miljarden eigen kapitaal in een wereldwijd aan te brengen merkteken, allemaal voor onze veiligheid…

Ik vraag me bezorgd of er vanuit de kerk en onze voorgangers juist niet meer duiding moet komen over de vreselijke tijd waarin we leven.
We hebben het Woord van God waarin toch genoeg gezegd wordt waakzaam te zijn en niet in slaap te vallen, maar iedere tijd te duiden als dichter bij de voltooiing van Gods eeuwig Koninkrijk?
Dat daar een vreselijke tijd aan vooraf zal gaan is de Bijbel ook niet geheimzinnig over.
Als kinderen van God zijn we het toch aan onszelf verplicht het licht van Gods Woord over rampen,als die nu over de wereld gaan te laten schijnen en elkaar aan te moedigen trouw te blijven tot het eind?
Bovendien hebben we voor de in duisternis dolende wereld toch wel een andere Koning voor te stellen als de koning die ons nu in zijn greep houdt?

In plaats van de vraag tot minder duiding vraag ik onze kerkleiders om meer duiding, precies zoals de profeten dat vroeger deden.
Ik vraag u:
‘Laten we het Licht aandoen….’



Auteur: tinyonline

Ik word blij van zelf nadenken i.p.v. napraten Toon alle berichten van tinyonline