Een dierbare vriend is dood en wat doet dat pijn.
Iedere keer denk ik nu wel genoeg gehuild te hebben, maar zomaar opeens stroomt er weer een waterval zilte tranen over mijn wangen.
Eerder, jaren geleden stierf ook een vriend, maar dat beleefde ik toch anders.
Het was een bevriend echtpaar waarvan de man overleed.
Zelf was ik toen ook nog samen.
Nu stierf een vriend die net als ik alleenstaand was, een vriend waarmee ik maatjes was.
Als alleenstaande vrouw is het ingewikkeld om vriendschappen met mannen te hebben.
Vriendschap met een getrouwde man is in zekere zin balanceren op een koord van vertrouwen en jaloezie.
Schaatsen op zeer glad ijs, waar je maar zo in een wak beland.
Dat was met Henk anders, hij was alhoewel belast met een pijnlijk verleden, vrij en dat gold ook voor mij.
We respecteerden dat en hadden niet de behoefte de ander te veranderen.
Het mooie van mijn vriendschap met Henk was vooral de wederzijdse acceptatie van elkaar.
Niets van elkaar verwachten of eisen, maar gewoon elkaar nemen zoals het is.
Wanneer we eens uit waren geweest was het goed daarna je eigen sleutel in je eigen deur te steken en in je eigen bed na te genieten van de gezelligheid met elkaar.
Een buitengewoon gewone vriendschap, bijzonder normaal.
Henk was er altijd en voor hem was ik er altijd.
Gewoon om het simpele feit dat we vrienden waren.
Ik mis hem verschrikkelijk.
Hoenderhokje 
O, jee.. aller eerst mijn oprechte deelneming met het verlies van zulk goed mens uit jouw omgeving.!!
Vreselijk is dat , iemand kwijt raken, die je na aan het hart ligt. O ja of dat pijn doet. Ik snap dat helemaal , en ik hoop dat je ( sorry ) nog lang dat gemis zult blijven voelen. Want dat betekend dat die persoon DIEP in je binnenste zit.. in je geheugen , en het zou pas echt vreselijk zijn als de pijn en het gemis zou verdwijnen na een tijdje . Want die je echt dierbaar is wil je niet kwijt, ook niet uit je brein en je gevoelens.
Soms verdwijnt de pijn , en dan is dat jammer, dan was die persoon niet zo diep in het hart . Kijk naar Jezus of naar God als je wilt.. hoelang is ie als uit het oog. ? Lang , heel lang, en toch we vieren de dagen van geboorte en we herdenken de dag van de dood. We blijven hem herdenken, en daardoor zijn ze NIET dood, maar leven voort in ons geheugen. Vaak zie je na de dood iemand op straat.. of egaal waar. Dan denk je daar is of was die persoon. Maar die persoon is dood. Weg , maar niet uit het hart. En dat is mooi, ook al doet het pijn , voel je een steek , of komt het verdriet weer op..Het is fijn om te voelen, zonder voelen waren we zelf een dood iets. Dus ik wil jouw niks slecht toewensen, door te zeggen of te schrijven.. ik hoop dat je nog HEEL lang die speciale gevoelens en soms die steek of pijn, en die zilte tranen mag beleven. DAN weet ik zeker dat deze persoon heel speciaal voor je was en zal blijven.!
Ik wens je natuurlijk sterkte en kracht.. zodat je de verdrietige tijd aan kunt, en je gevoelens in goede banen komen voor de langere termijn van je leven.
X X X drie kruisjes , op je wang.. in gedachte dan hé !
Want op mijn misschien vreemde manier wil ik je troosten.. in zo verre dat kan.
Met vriendelijke mee levende groet.
Harry.
LikeGeliked door 1 persoon
Erg lief!
LikeLike