Tag: Praat na/Denk na

Vorige week was ik op het Hemelvaartsconvent van CWN, waar we o.a. luisterden naar een lezing van Samuel Wells.
Hij sprak over het over het verschil tussen For/With.
Iets doen voor iemand of iets doen met iemand.
Het doen voor elkaar, of iets doen voor God, zit ons meer in het bloed dan dat we iets doen met elkaar,of stil zijn en luisteren naar God omdat Hij er zo naar verlangt met ons te zijn.
Vanmorgen in de dienst kwamen deze woorden For/With Voor/Met in mijn gedachten voorbij, t.a.v. de Pinksterviering.

Op de dag waarop de Joden van het Oude Testament vieren dat Mozes op de Berg Sinaï, de tien geboden ontving, op diezelfde dag viert de kerk van het Nieuwe Testament Pinksteren, het feest van de uitstorting van de Heilige Geest.

Over deze twee gebeurtenissen zijn zowel verschillende overeenkomsten als verschillen te noemen.
In beide gevallen gaat het vooral over God die bij de mensen wil wonen.

Het volk Israël had na hun bevrijding uit Egypte aan geen ding gebrek in de woestijn.
Iedere keer wanneer ze klaagden over water, brood en vlees zorgde God voor overvloed in wat ze misten.
Er viel niet één dode, omdat God hun Zijn vriendelijk aangezicht toonde en niet moe werd hun goed te doen.
Kortom, God liet hun de aard van Zijn wezen zien; Zijn verlangen de mens genade en goedheid te bewijzen.
Toch was het volk deze genade, iets ontvangen om niet, op een gegeven ogenblik spuugzat.
Ze eisten God zelf iets terug te willen doen.
Daarop trok God zich terug, en gaf hun de tien geboden.
Wederom kregen ze waar zo om vroegen, de wet, waarop ze overmoedig riepen dat ze álles zouden doen wat God hun in die wet gebood.

Waar het mis ging was precies dat waar Samuel Wells de vinger op legde.
God bevrijdde het volk Israël uit de slavernij van Egypte en trok met hun op naar het beloofde land.
Het volk kon de afhankelijkheid van een God met hun niet langer verdragen, waarop ze eigen verantwoordelijkheid en onafhankelijkheid opeisten.
Die kregen ze van God, waarop zoals om de berg Sinaï een hek geplaatst werd, er ook denkbeeldig een afscheiding kwam tussen God en het volk.
Met God werd door het volk ingeruild voor voor God.

Hoe desastreus dit uitwerkte werd onmiddellijk duidelijk toen het volk zelfs het aanbidden van God inruilde voor het dansen om een gouden kalf.
Kort tevoren nog hadden ze geroepen alles te doen wat God hun gebood te doen…
Omdat ongehoorzaamheid aan de wet genoegdoening eist, kon God niet anders dan straffen.
Als gevolg van het overtreden van het eerste gebod:’ Gij zult de Here uw God liefhebben boven alles,’ stierven er drieduizend mensen.

Vele eeuwen later verliet de zoon van God de hemel om als mens onder ons te wonen.
Hij kwam op aarde omdat Hij als enige in staat was Gods wil te doen en zo de wet van Mozes te vervullen.
Door Zijn verschrikkelijke dood aan het kruis verbrak Hij de macht van de zonde en bevrijdde ons van de aanklacht van de wet.
Deze wet was het wapen van Satan om ons voortdurend aan te klagen;’zie je wel dat je dat niet kunt?’
En hij had gelijk!
We kunnen de tien geboden niet gehoorzamen, zelfs niet één gebod.

Gods reddingsplan is er altijd op gericht geweest met ons te zijn.
Toen Jezus er voor koos om met ons te zijn kon het niet anders dan dat Hij hangend aan het kruis één werd met onze zonde.
Hij dróeg niet alleen onze zonde, Hij werd zonde, en wij, we lieten Hem alleen.
We konden ook niet anders dan Hem alleen laten, omdat we onmogelijk dragen konden wat Hij op dat moment Zelf op zich nam.
Omdat God de zonde niet verdragen kan, kon ook Hij niet anders dan Zijn Zoon alleen laten, en daarmee koos God onze kant.

In Kollosenzen 2 staat dat God Zelf de zonde,Jezus, én de aanklacht van dat wat tegen ons getuigde, de wet, aan het kruis nagelde en daarmee Satan het zwijgen oplegde.

Na zijn opstanding beloofde Jezus ons na Zijn Hemelvasrt niet alleen te laten, maar ons Zijn Geest te sturen, het bewijs van Zijn verlangen om met ons te zijn.
Het Immanuel, God met ons, bij de aankondiging van Jezus’ geboorte uitgesproken door de engel Gabriël, is in Zijn dood, opstanding en Hemelvaart bezegeld met de uitstorting van de Heilige Geest.
Elke belemmering om tot God te gaan is weggenomen omdat in het offer van Jezus elk wapen dat tegen ons gebruikt werd krachteloos is geworden.

En zie wat er gebeurde:
Bij de Sinaï, daar waar de mens koos om voor God te gaan werken, vielen drieduizend doden.
Op de Pinksterdag, de dag waarop God bewees het contact met
ons te hebben hersteld komen drieduizend mensen tot geloof.

Wat een wonderschone hereniging van God met allereerst Zijn volk Israël en daarna de andere volken.
Het was niet voor niets dat de uitstorting van de Heilige Geest juist op dát moment plaats vond.
Heel Israël en de mensen uit de omringende volken waren op de been om feest te vieren in Jeruzalem.
God de Vader liet zien dat het heil voor alle volken is.
Vier je het feest van de Geest mee op het Tempelplein?

Link naar de lezing van Samuel Wells:

Link naar de site van het Chatismstisch Werkverband Nederland
https://www.cwn-cwj.nl/



Na het zien van de documentaire ‘Leaving Neverland’ is de wereld in twee groepen verdeeld.
In het AD van vanmorgen staat te lezen dat de reacties op de ‘pedodocu’ ook in Nederland zeer divers zijn.
Vol ongeloof het afschuwelijk onbegrijpbare toch moeten geloven, of vol ongeloof het afschuwelijk onbegrijpbare ontkennen.
Beide reacties zijn te verklaren.

De reacties van slachtoffers van sexueel misbruik zijn niet meer of minder heftig dan die van degene die het misbruik door the King of Pop ontkennen.
Tussen beide groepen zijn verschillende overeenkomsten,allereerst het roepen om aandacht.

Schuld en schaamte over ‘Het geheimpje’ heeft slachtoffers de mond gesnoerd, totdat het niet meer anders kan dan vol schroom dat wat vanbinnen kapot vreet naar buiten te brengen.
Vervolgens wordt hun de mond gesnoerd door het andere kamp, degene die zich geroepen voelen the King of Pop, Michael Jackson, (of welke andere dader ook)te verdedigen.

In één van de ontkennende reacties staat: ‘knap dat je dat allemaal nog precies weet, ik herinner me bijna niets meer van toen ik zeven was.’
Geloof me, misbruik is tot op detail te herinneren.
Het is als een tot op de komma nauwkeurig in de ziel opgetekend verhaal.

De Bijbel geeft het antwoord op de vraag waarom seksuele zonde zo diep ingrijpt, en daarom van een heel andere orde is, sexuele zonde is een zonde tegen het eigen vlees.
Het is een aantasting van het eigen ik, daarom is sexueel misbruik zo vernietigend en desastreus.
Het is een geweldsmisdaad die het eigen ik van het slachtoffer kapot maakt.

Daarmee is iets van de verwarring en heftigheid te verklaren aan beide kanten.
Voor de slachtoffers, omdat zij in hun diepste ‘zijn’ zijn aangetast, voor de ontkenners omdat iemand die dit zelf niet heeft meegemaakt nog niet een millimeter bevatten kan wat de ander voelt.

Voor beide is het net zo schokkend te geloven wat er gebeurt is.
Van slachtoffers is het daarom te begrijpen dat men het zelf ook eerst jaren lang ontkent.
Het is té erg, dat wat er gebeurt is.
Omdat het té erg is, wordt het in veruit de meeste gevallen door de omgeving met ongeloof ontvangen.
Zelfs weg gehoond en bespot.
Omdat de omgeving liever de andere kant op kijkt, blijven slachtoffers niet zelden geïsoleerd achter.
Ook daar zit dus een overeenkomst, het slachtoffer heeft zich jarenlang van zich zelf afgewend, vervolgens wendt de hoorder zich af, wanneer het slachtoffer niet anders meer kan dan voor de waarheid van zijn/haar geschiedenis aandacht vragen.

Een andere schokkende overeenkomst is: in beide groepen zitten zowel slachtoffers als daders.
Wat nog erger is, slachtoffers worden vaak zelf dader en maken op hun beurt weer nieuwe slachtoffers.
Een algemeen bekende uitspraak is:’ Hurt people, hurt people.’
( bezeerde mensen bezeren mensen’)
Ten diepste scharen de hoorders die zich afwenden zich bij de daders, omdat niemand ingrijpt om verder misbruik van de oorspronkelijke dader te voorkomen.

De eerder genoemde overeenkomsten komen beide voort uit schuld en schaamte.
Het antwoord van de omgeving is meestal: ‘ ieder heeft zijn eigen verantwoordelijkheid.’
Daarmee wassen we onze handen in onschuld, waarmee we in feite de schuld bij de ander leggen, die vervolgens ook zijn handen weer in onschuld wast, waardoor de kring rond is.

De waarheid is dat we allemaal zowel dader als slachtoffer zijn van wat we wel of juist niet hebben gedaan en daarom ieder persoonlijk gevangen zitten in een macht waartegen we niet zelf opgewassen zijn.
Beide,zowel het slachtoffer als de ontkenner of dader kunnen er niets aan doen.
Elkeen zit gevangen in een macht groter dan zichzelf waarin de confrontatie met eigen schuld en schaamte zeer pijnlijk is.
Omdat we niet in de gaten hebben dat we gevangen zitten, houdt de gevangenisbewaarder, Satan, dat wat we liever vermijden in stand.
Omdat we zelf onmachtig zijn de cirkel van schuld en schaamte te doorbreken, zal deze zich steeds meer en meer sluiten.

Het geniepige van Satans’ tactiek is ons voortdurend op onze eigen verantwoordelijkheid te wijzen, door ons iedere keer onze schuld voor te houden.
Daarna biedt hij ons een waskommetje waarin we onze schuldige handen in onschuld wassen kunnen.
Even voelen we ons weer wat beter, eventjes maar.
Daarna begint het ritueel weer overnieuw.
Een ritueel waarvan Satan nooit moe zal worden maar ons volledig uitput.

Wat is het antwoord op de vraag: ‘hoe dan wel?’
Dat is een Persoon, Jezus!
Hij keek niet weg maar ging de confrontatie aan met de macht achter onze schuld en schaamte.
Hij keek het monster achter deze vloek, die ontkenning en isolatie teweeg brengt in de bek, en werd daardoor zelf ontkend, geïsoleerd en verslonden.

Het kostte Jezus, de Zoon van God, alles om Satan zijn miezerige waskommetje uit handen te slaan, om ons in het badwater van geloof volledig rein te wassen.
Helemaal!
Niet maar voor even, maar voorgoed.
Hij was ook de enige die dit kon, omdat Zijn macht die van Satan oneindig ver overstijgt.

Op Golgotha droeg Jezus elke schuld, Hij stierf er zelfs aan.
Ogenschijnlijk ging Hij ten onder aan deze vloek, maar het omgekeerde is waar.
Het Evangelie van Jezus Christus is een geschiedenis met een nieuw begin!
In Zijn dood werd de dood zijn macht ontnomen, in Zijn opstanding begon een nieuw leven.
In Zijn Neverland wordt never en nooit meer gepraat over schuld en schaamte.
Eigen verantwoordelijkheid betekent daar nog maar één ding:
‘aanvaard je dat Jezus ook voor jou schuld en schaamte betaald heeft of draag je het liever zelf mee?’

Voor wie de verantwoordelijk aan Jezus geeft begint een nieuwe overeenkomst:
‘Jezus droeg mijn schuld’
‘Jezus droeg mijn schaamte’
Alleen Hij kan écht helen, wat voor schuld je nu ook meedraagt, welke schaamte je nu nog neerdrukt!
Er is door Zijn offer namelijk geen schuld meer, de prijs is betaald.
Alleen wanneer we ons, slachtoffer én dader, buigen aan de voeten van Jezus, kunnen we als geheelde mensen anderen helen.

Welk een vriend is onze Jezus,
The King of Freedom…



Sommige insecten zijn een groot gevaar voor de volksgezondheid.
Malaria b.v. is een infectieziekte die veroorzaakt wordt door parasieten die op mensen overgebracht wordt door de malariamug.
Een parasiet is een organisme of een virus dat zich ten koste van een ander organisme waarmee hij samenleeft (de gastheer)in stand houdt en vermenigvuldigt.

Twintig procent van de kindersterfte in Afrika kan worden toegeschreven aan malaria.
Zwangere vrouwen lopen een groot risico om te overlijden als gevolg van complicaties van malaria, maar ook bestaat het risico op een miskraam of vroegtijdige geboorte. Er bestaat tevens het gevaar van bloedarmoede bij de vrouw en als gevolg daarvan baby’s met een te laag geboortegewicht.

Vanwaar deze informatie over de malariamug?

Stel je voor, we staan in gedachten op Golgotha, de heuvel net buiten de heilige stad Jeruzalem.
Juist op dat moment zijn we getuige van een vreselijk schouwspel; de kruisiging van een misdadiger.
Terwijl de hamerslagen oorverdovend echoën vragen we aan de beul wat de reden is om deze man ter dood te brengen.
De botten in zijn lijf liggen bloot door eerdere geseling, zijn gezicht is onherkenbaar bloeddoorlopen vanwege een, naar het lijkt spottende kroning met een doornenkroon.

” Vraag het maar aan de hogepriesters en wetgeleerden, ik doe alleen maar mijn werk” antwoord de beul, ons daarmee verwijzend naar de even verderop staande Synode van Jeruzalem.
De deftig geklede mannen broeders buitelen over elkaar heen in hun haat over de misdadiger, en maken ons luid en duidelijk kenbaar dat de grootste zonde van deze man godslastering is.
Inderdaad, het dringt ook tot ons door dat dit wezen, die notabene durft beweren dat hij de zoon van God is, gedood moet worden!

Terwijl het kruis rechtop wordt gezet, zien we hoe zijn lijf hangend aan de spijkers de ene martelende schok na de andere moet verdragen.
Maar ook wij vinden dat hij dat verdiend heeft.
Weg ermee, dit smerige insect moet vernietigd worden, eer het ons met zijn verderfelijke leer besmet!
De woede van de Synode slaat op ons over en doet ons bloed koken: inderdaad eer dit insect ons leeg zuigt zullen we hem weg meppen.
Zíjn bloed, niet dat van ons, nee zíjn bloed aan de muur!
Vol afschuw kunnen we niet anders dan ons afwenden van dit afgrijselijk ding, dit…
Deze niemand,
Dit niets!

En dat was precies het doel van Zijn komst.
Jezus de Zoon van de levende God kwam om gekruisigd te worden.
Een niemand te worden…

Wat we zien hangen is zonde in eigen persoon.
Mijn zonde, jou zonde…
Daarom is de man met de hamer de hand van God zelf die de zonde vastpinde zodat het geen kant meer opkon en leeg moest bloeden.
Het was de hand van God zelf die daarmee tegelijk het handschrift dat tegen ons getuigde kruisigde.
Jezus’ zwijgen op het schavot snoerde de hel voorgoed de mond.
Zijn bloed dat de grond doordrenkte hief de vloek van de dorens voortbrengende aarde op.
De striemen in Zijn afgeranseld lijf bracht ons lichaam genezing.
Zijn dorst gaf ons een bron van fris en levendmakend water.
In zijn drinken van de naar Hem opgeheven spons azijn rijkt Hij ons een beker vol zoete wijn, en heft daarmee de generatie vloek op.
Zijn dood schiep een nieuwe wereld, Gods Koninkrijk van recht en gerechtigheid.
Zijn graf werd de plek waar zonde en ons oude leven begraven werd.
Zijn opstanding is onze opstanding als een nieuwe schepping.
Zijn afschuwelijke lijden verbrak voorgoed de macht van Satan.
Zijn door lijden afzichtelijk aanzien ontmaskerde de machten van de hel en liet daarmee het ware gezicht van Satan zien.
In de onttroning als Zoon van God, onttroonde Hij de machten van het kwaad, waarmee ze niet meer anders konden dan afdalen naar de plek waar ze horen, de hel!

Door Zijn kruisdood heen, verwierf Jezus een nieuwe schepping.
Uit zijn niets meer zijn werd Hij alles, en wij met Hem.

Wat heeft dat te maken met de malariamug?
Doordat Jezus als een mug vastgepind tussen hemel en aarde hing, was Hij als het ware zelf het beste bestrijdingsmiddel tegen een ziekmakende mug;zonde.
We hoeven niet meer bang te zijn dat deze mug ons ziek maakt, hij is verslagen.
De dood is teniet gedaan.

Maar nu las ik tevens het volgende;

‘Voor de Tweede Wereldoorlog zaaide de malariamug ook dood en verderf in Nederland. In principe kan malaria terugkomen in Nederland. De specifieke mug – de overbrenger van de ziekte – is er al. Sterker nog, hij is nooit weggeweest, en is zelfs in ons “schone” landje een toenemend gevaar voor de volksgezondheid.’

Er zijn biologen die ons t.a.v. de volksgezondheid ernstig waarschuwen er niet automatisch van uit te gaan dat de malariamug in het westen uitgeroeid is.
De malariamug gedijt op stinkend stilstaand water, in gierkelders en oude rioolbuizen, vandaar dat zij aan raden gierkelders te dichten en overal waar in oude rioolbuizen stilstaand water aanwezig is, een laagje glycerine op dat water aan te brengen, zodat de eitjes van de malariamug geen kans meer hebben zich te ontwikkelen.

In de kerk kunnen we ook in zo’n situatie terecht komen.
Satan is verslagen, dus waarom zou ik me druk maken over zijn spelletjes en tactieken.
De Bijbel daarentegen spreekt herhaaldelijk over hem, omdat hij een bestaand wezen is dat uit is op verwarring en vernietiging.
De Heidelberger Catechismus, één van de belijdenis geschriften in de Protestantse kerken, spreekt amper over Satan en zijn woonplaats, de hel.
In veel Evangelische kerken is men zó blij vrij te zijn van de wet,
dat men haast niet meer gelooft dat Satan bestaat.

Het gevaar dat we geloven beschermd te zijn tegen malaria, en dat de malariamug ons niet meer ziek kan maken, is hetzelfde gevaar als dat we geloven dat we niet meer op onze hoede hoeven te zijn voor onze vijand, Satan.
Wanneer we een eenzijdig Evangelie geloven en verslappen in onze relatie met de Heer, begeven we ons juist in de positie waarin hij meer welkom is dan ooit.
We worden minder waakzaam en laks, waardoor we onze autoriteit ‘to reign in life’ uit handen geven aan Satan.
Waarschuwt Jezus ons niet zelf goed op te letten, wakker te blijven, omdat Satan rond gaat als een briesende leeuw, zoekende wie hij verslinden kan.
Dat doet hij toch vooral in de kerk?
Want wanneer we niet meer zo duidelijk rekening met onze vijand houden, doorzien we daardoor zijn tactieken niet meer.

We belanden in stilstaand water waar Satan ons denken gaat beïnvloeden.
Het wapen waar hij het meest succes mee heeft is zelfveroordeling.
Het is als de steek van de malariamug die ons infecteert met een parasiet die ons ziek maakt.
Zelfveroordeling maakt dat het verzoenend werk van Jezus zijn uitwerking in ons dagelijks leven mist, en dat is precies het doel van de leugen van Satan.
De bron, die Jezus ons belooft zelf te zijn, komt stil te staan en wordt een stinkende put die ons zicht op Jezus vertroebelt.
De parasiet neemt ons denken over en tenzij we de Heilige Geest zijn laagje heilige olie op dit stinkend water laten gieten, verliezen we ons in ‘ dode werken’

Hoe belangrijk is het om ons te verdiepen in wie Jezus is, wat Zijn geboorte, dood en opstanding voor ons betekent, en dagelijks intimiteit met Hem te beleven.

Salomo zegt :

‘Maar de basis van alle kennis is het eerbiedig ontzag voor de Here. Alleen dwazen schatten Gods lessen en wijsheid niet op hun waarde.’
‭‭Spreuken‬ ‭1:7‬ ‭HTB‬‬

Amen, inderdaad, Satan macht is door de dood en opstanding van Jezus verbroken.
Amen, inderdaad, wees daarom waakzaam omdat hij rond gaat als een briesende leeuw, zoekende wie hij verslinden kan.

Zodra zelfveroordeling je denken gaat beïnvloeden, belijdt en spreek over jezelf uit;
“ ik ben de Rechtvaardigheid Gods in Christus Jezus”
Dit is het beste wapen waarmee je de vijand elk recht op aanklacht ontneemt!